Twee leuke weekenden, nog twee te gaan!

Lieve allemaal,

gisterenavond ben ik teruggekomen van een bliksem-tripje, waarvan ik donderdagochtend a la minute na de les heb besloten om 'm te gaan maken; donderdagmiddag zat ik in de bus. Ik heb er wel de les van vrijdag door gemist (Politics), maar hij verkondigt toch niets nieuws meer, en hij mailt ons de powerpoints. Ik ben met Ieva (Lets) en Irina (Roemeens) meegegaan naar Putian en het eilandje Meizhou, zo'n 2 a 3 uur ten noorden van Xiamen. Donderdagmiddag aangekomen in Putian, hebben daar wat rondgelopen, gegeten, Chinese film in de bios gezien, etc. Op Meizhou wordt de godin Mazu vereerd, zij is de beschermster van de zee, etc en er stond onder andere een 13 mt hoog standbeeld van haar op het eiland. Allemaal erg leuk, maar we waren vooral onder de indruk van het eiland zelf. Dus toen we er op vrijdagochtend aankwamen, besloten we er te blijven slapen. De hele dag gewandeld, gigantisch veel foto's gemaakt en op zaterdagochtend op tijd opgestaan om de zonsopkomst te zien.
Op zaterdag na de zonsopkomst met de boot terug naar het vasteland, om ons voor te bereiden op een ware bus-dag: ik heb er in 6 gezeten, twee keer in een moto-che (zo'n schuddend bakkie achterop een motorfiets) en een taxi... ik geloof dat ik het 's avonds wel een beetje gehad had met geschud en gehobbel! We zijn via Putian en Xianyou naar de "9 Carp Waterfalls" geweest, heerlijk daar gewandeld, ge-wel-di-ge foto's gemaakt (we hebben het hele weekend geboft met het weer) en toen met de bus naar Quanzhou, de stad onderweg terug naar Xiamen waar ik een paar weken geleden ook ben geweest. Daar gegeten en toen de bus terug naar Xiamen (we hadden geen tijd meer om de laatst-nog-bestaande Manicheische (is dat Nederlands? Ik ken alleen de Engelse naam, Manichean) tempel te bekijken). En nu aan het werk aan mijn essays (2) en presentaties (2).

Iedereen begint zich langzaam te realiseren dat we nog 3 weken hier hebben. Sommigen (Louise, Nilofar) beseffen zich dat ze hier nog best veel hadden willen doen en zien, maar doen vervolgens het hele weekend weer niets. Anderen (Ieva, Irina, ik) gaan gewoon vrolijk door met hun ritme om in het weekend weg te gaan en de provincie te verkennen. Ik ben blij dat ik dit weekend met ze mee kon en dat ze deze leuke dingen van plan waren, want ik wil nog veel zien en vind het zonde van mijn tijd om in Xiamen te blijven, hoe heerlijk paradijslijk het er ook is. Die essays moet ik ook doordeweeks kunnen schrijven!
Vorig weekend ben ik trouwens ook met Ieva en Irina meegeweest. Vrijdagmiddag naar Jimei, een campus met allerlei scholen (basisschool, middelbare school, technisch college) gesticht door de stichter van Xiamen University, Chen Jiageng of Tan Kah Kee (afhankelijk van welk Chinees dialect je spreekt). Het was er erg mooi, vol met diverse, mooie architectuur en met uitzicht over zee. Zaterdag zijn we naar de filmstudios in Tong'an geweest, ook iets ten noorden van Xiamen, waar een deel van de Verboden Stad en de Muur zijn nagebouwd en waar we heerlijk in de regen konden rondlopen, zeiknat en snipverkouden wordend.

Het was de tweede keer dat het hier geregend heeft (ik begin zowaar een beetje af te kicken van het Nederlandse weer), maar meteen erna was er een klimaatsverandering: een paar dagen eerder was de meteorologische winter hier ingegaan, en inderdaad moest ik nu ook overdag een vest en lange broek aan en heb ik eindelijk mijn dunne lakentje voor een heus dekbed verruild... Het was heerlijk om weer een paar koudere dagen te hebben, maar, geen zorgen, vandaag loop ik gewoon weer in rokje en topje te flaneren! Blijkbaar had die regenbui niet echt een groots effect (of schrikt de eeuwige bloesem hier in Xiamen de winter gewoon af, die durft zich hier niet meer te vertonen).
Over het klimaat: rijst en thee enzo schijnen hier twee of drie keer per jaar geoogst te worden en gisteren in de bus zag ik een boer die met een os of koe of buffel een veld aan het ploegen was (vraag me niet wat voor dier het precies was; ik mag dan een boeren-klein-dochter zijn en op z'n Chinees zouden mijn voorouders zich in hun graf omdraaien, mijn ouders blijven zeggen dat ik eigenlijk heel bijdehant voor mijn generatie ben: ik ben tenminste niet nog in de veronderstelling dat de melk uit de melkfabriek komt en dat de appels in de supermarkt-stellingen groeien :p). Maar het is hier maar een maand per jaar (relatief) koud (lees: sokken in je sandalen, haha) en de rest van het jaar heb je het gevoel dat het een warme lentedag of een geweldige zomerdag is.

Wat trouwens wel opvallend is, is hoe mensen hier met hun veiligheid omgaan: in huizen die nog in aanbouw zijn, trekken mensen al in de ene helft van het complex in en op bruggen waar al volop verkeer rijdt, zie je nog gelas aan de pijlers. Zojuist nog zag ik een kind van drie of vier op de voorbank van een busje zitten en al is het verkeer in Xiamen een stuk relaxter dan het in Shanghai was en zijn er geen regels hier die het verbieden (of geen wetshandhavers die het verbod uitvoeren), naar mijn idee zou zijn moeder hem niet gewoon moeten kunnen laten rondhangen bij de voorstoel.

Nog een leuke, die typisch is voor China, maar nog meer voor Fujian, de provincie waar Xiamen in ligt (iets waar ik erg blij mee ben):
In het Chinees kun je iemand begroeten met "jij goed?" (ni hao), wat je ook beantwoordt met "ni hao". Maar je kunt ook vragen of het goed gaat met iemand door "Heb je al gegeten?" te zeggen (leve de Chinezen! Zij kunnen tenminste voedsel waarderen!). En in Fujian, het welvarende land der overvloed, vragen ze je als begroeting of je al vol zit! Je kunt je voorstellen dat ik me hier wel thuis voel...

Over drie weken hebben we op vrijdag 5 december de sluitingsceremonie (vraag me niet welke hoge pief er nu weer komt om de hooggeeerde buitenlandse gasten uit te zwaaien), waarna Jasmijn en ik aan ons reisje door de provincies Guangdong, Guangxi en Guizhou beginnen (ik zal proberen het Sinterklaas-gevoel in de bus te krijgen; ben benieuwd hoe de andere passagiers reageren op papier mache bouwsels gevuld met droplijm en chocolade-pepernoten-poep, maar ik weet zeker dat Jasmijn het zal kunnen waarderen, haha!). Op de 15e vlieg ik van Hong Kong naar Hanoi, waar mijn moeke me op zal wachten. We reizen dan door Vietnam van Noord naar Zuid , waarbij we voor twee weekjes vergezeld gaan worden door Barbara, een vriendinnetje van UC dat nu in Thailand op uitwisseling is. Het geregel daarvan en waar we elkaar precies gaan ontmoeten is nog een beetje chaotisch, maar ik weet zeker dat het ontzettend leuk gaat worden!
Bar vliegt 2 januari terug, moeders de 14e en ik de 15e (balen om apart te reizen, maar het scheelde een paar honderd euries, dusseh...). En dan kan ik jullie allemaal weer zien!

Voor wat foto'kes: dit is dezelfde link als vorige keer, maar hij deed het geloof ik niet. Shanghai, Jimei, de filmstudio's en dit weekend komen allemaal (heus) nog:
http://www.facebook.com/album.php?aid=7583&l=9dd37&id=226700394

Goed, het is weer mooi geweest. Nu aan mijn essays!
Liefs, Noortje