Een dooie boel (zeer toepasselijk, na Allerzielen)

Lieve luitjes,

Ik heb weer een digitale scheet gelaten, ditmaal met als onderwerp seks (SEKS, *seks*. Het schijnt dat "sex sells"?) en flirten en toenaderingspogingen in Italië, dus mocht u geïnteresseerd zijn, op de Trouw website (http://bit.ly/t2Qi4b) vindt u mijn hersenkronkels.

Verder wilde ik u allen hooggeachte lezers nog wat vertellen over mijn leventje hier.
Ik ben net een paar dagen terug uit Nederland, waar ik een weekje+ van het heerlijke weer (ahum) maar vooral van de fijne mensen heb kunnen genieten. Behalve een zeer fijn weekend met de schoonfamilie in de Ardennen, heb ik vooral geen ene fluit uitgevoerd, een paar vriendinnen gezien en wat leuke dingen met Erik gedaan. Pauw & Witteman ging, helaas, niet door ("niet meer actueel genoeg"; sja, dan moet je me maar eerder inroosteren, hoor), maar ze hadden me zo gepaaid met het vooruitzicht om een weekend naar NL te komen, dat ik uiteindelijk heb besloten om het gewoon maar te boeken.
Ik heb ook met mijn thesis-begeleider gesproken, wat erg nuttig was, want over de mail communiceren is toch heel anders. We hebben afgesproken dat ik me ga concentreren op twee evenementen, de processies met de Madonna (4, 22 en 23 september) en het muziekfestival O'SCIÀ (27 september tot 1 oktober), wat mij ertoe in staat stelt om over alle dingen die mij hier boeien te ouwehoeren: lokale en nationale politiek, immigratie, seizoensarbeid, religiositeit, toerisme, etc. Na wat wikken en wegen ben ik daar nu uiteindelijk toch druk mee aan de slag gegaan, en ik neem nu braaf weer iedere dag interviews af, praat met burgemeesters en doktoren, met leraren en telefonistes, met huisvrouwen en activisten, met vissers en kanslozen. Zeer leuk, en ik moet zeggen dat ik er zowaar weer een beetje ingezogen word, na een maand van twijfel en algehele desinteresse. Hmm misschien iets te sterk uitgedrukt, maar het is gewoon best irritant om zonder leidraad 'onderzoek' te doen. Dus avanti! en meer meer meer onderzoeken!

Het leven hier is trouwens compleet omgeslagen. Na de brand in het centrum zijn alle 'clandestini' (immigranten) naar Sicilië en vervolgens Tunesië getransporteerd (het laatste vliegtuig met 60 lui is vorige week vanuit Sicilië vertrokken, en er lijken niet echt veel boten meer aan te komen. Heeft de afschrik-politiek van Italië toch effect gehad). Tegelijk met de 'clandestini' zijn de politie- en legermachten ook vertrokken, al heb ik net te horen gekregen dat mijn zeer gewaardeerde informant Francesco van de douane (guardia di finanza) volgende week hier weer terugkomt. Jippie!
Dan zijn natuurlijk ook alle toeristen vertrokken, en met hen alle seizoensarbeiders. De meeste bars, restaurants en winkels zijn gesloten, en ze hebben mij bijvoorbeeld ook niet meer nodig in het grand-café waar ik werkte. Het is over het algemeen een dus uitgestorven boel, en de zeer heftige regenval van de afgelopen dagen maakte het er ook niet veel vrolijker op (vandaag was het weer een fijne blauwe lucht, hoor). Wellicht dat ik me er nu eindelijk eens toe kan zetten om al die opgenomen interviews uit te typen, en de eerste stappen te zetten voor een theoretische analyse. Want alles wat ik nu doe, hoef ik zometeen thuis niet meer te doen!
Al met al een beetje een surrealistische toestand, met alleen maar oude mannetjes die op straathoeken staan te praten, en het hele dorp dat uitloopt bij een begrafenis of trouwerij. Maar wel erg goed om hier nu nog te zitten: zo krijg ik ook te zien hoe het is in de winter, en begrijp ik misschien waarom mensen hier zo hopeloos zijn over de toekomst. Zelfmoordeiland, haha!

Dan nog een feitje dat ik jullie niet wilde onthouden, en waar ik eigenlijk altijd al van overtuigd was: Appels zijn gewoon beter dan peren! En het bewijs staat op internet (met dank aan Judith), dus het is waar: http://bit.ly/vR4alQ.

Tenslotte: ik kom voor Sinterklaas definitief terug naar NL, al moet ik er drie keer voor overstappen. Vlucht is nog niet geboekt, want mijn papaatje zit nog te twijfelen om hier nog een week heen te komen, en misschien wil ik nog een interview met iemand in Rome doen, maar op tijd thuiskomen zal ik!

Hasta la (al dente) pasta,
Noortje

PS Het blijkt (met dank aan Herman) dat de Trouw-links niet openen doordat ze halverwege afgebroken worden. Om op de site terecht te komen, selecteert u de link in zijn geheel, kopieert u hem, plakt u hem in de adresbalk van uw browserscherm, en navigeert u naar de gewenste webpagina. Veel leesplezier :)
Maar nu ik (dankzij mijn techneut) kortere links kan plaatsen zal dit hopelijk geen probleem meer zijn!