Io sono in Italia!

Buonasera!

Voordat je mijn verhaal kan lezen, heb ik even heeeel leuk nieuws: ik word uitgenodigd voor een interview bij University College Utrecht!!!! waaaaaah!!! Dus nu ben ik heeeel erg blij :) Sono molto contento...

En dan over het schitterende Italia! Ik moet zeggen dat het me prima bevalt. :)Het weer is sowieso mijn favoriet (toen we aan kwamen vliegen, zagen we een wolkenloos landschap en toen ik het vliegveld afstapte was het zo n 23 graden).
Ik kreeg een lift van een Nederlands echtpaar dat een auto gehuurd had en zes dagen in Lucca wilde blijven. Mijn appartement ligt op de weg naar Lucca en ze vonden het geen probleem om even erlangs te rijden. Handig om een pappie te hebben die met iedereen een praatje aanknoopt, want dit was al geregeld op het vliegveld in Eindhoven :D
Het appartement zelf is okee. Ik heb alleen een klein probleempje met de allenigheid: ik ben de enige huurder en that sucks... Daarbij is de eigenaresse niet echt spraakzaam en is ze meer bezig met kijken of ik me wel aan de regeltjes hou (mn eigen toiletpapier gebruik enzo. Ja, ik weet het, sneu...)
Dus ik wil graag naar een ander appartement wat via de school geregeld moet worden, en zij zeggen dat het niet geregeld kan worden voor volgende week. Dus voorlopig moet ik er gewoon het beste van maken :s...

Gisteren was een vrije dag hier (men viert de bevrijding van het nazisme) en iedereen trok er op uit, overal stonden files in heel Italia. Blij dt ik daar niet in zat ;) Ik zou met twee meisjes naar het strand gaan of met nog wat anderen mee naar Firenze, maar uiteindelijk heb ik geen van alle gedaan: het nummer van de ene, een Zwitserse, bleek verkeerd te zijn dus ik kon haar niet bereiken en wist niet waar haar huis was, en het beltegoed van de ander, een Zweedse, was op, dus ze kon me niet waarschuwen dat ze op een cartrip ging met anderen... wel balen dus.
Maar ik heb me prima vermaakt: veel gelezen en geschreven, huiswerk gemaakt (jahaaa, op mn tweede dag al :p) en bij la Torre rondgehangen (waar echt niet alleen toeristen zijn. Het ligt er vol met Italianen, vooral studenten, die van het goede weer genieten en er hangt ook een heel serene sfeer).

De lessen zijn redelijk. Ik ben in een klas terecht gekomen van beginners, die al twee weken bezig zijn, dus ik moet even wat inhalen maar dat is juist wel prettiger. Dan leer je het tenminste sneller. Het voelt zo ontiegelijk dom om op straat te lopen en wel heel veel te verstaan, maar niets terug te kunnen zeggen omdat je de juiste woorden niet weet.
Ik vind de lessen wel fijn: je wordt gedwongen Italiaans te spreken op het niveau dat je aankan en je kan gewoon hulp vragen. We zitten nu in een klas met vijf mensen (twee Britse meisjes, een Duits/Hongaars meisje dat me de oren van het hoofd kletst, een Britse gepensioneerde man en ik) en in de ochtenden komt er een Turks/Belgisch meisje bij dat heel goed Italiaans kan spreken omdat ze vijf jaar in Spanje heeft gewoond, maar die de grammatica niet goed beheerst. Zij werkt in de middag, en mag al heel snel naar een volgende groep.

Aanstaande maandag is er weer een vrije dag (dag van de arbeid, 1 mei) en dan is er een gratis concert/festival van allerlei soorten muziek, in Rome. Waarschijnlijk ga ik daarheen met die drie andere meisjes uit mijn klas, omdat we mee kunnen rijden met een vriend van de Duits/Hongaarse. Ben benieuwd...

Dus daar krijgen jullie in ieder geval een verslag van :) Verder geloof ik niet dat ik zo super veel meemaak, want een groot deel van mn tijd gaat toch zitten in ontdekken hoe dingen werken (welke winkels open zijn op feestdagen... Geen dus, maar na 1 mei komen er gelukkig voorlopig geen feestdagen meer :) ) en vooral veel boodschappen doen. Echt super saai...
Vanavond eet ik bij die twee Britse meisjes, dus dat wordt pasta :) Ben benieuwd wanneer het me eindelijk de neus uit begint te komen... :p

Ciao!