Vissen, vissen en vissen

Lieve allemaal,

vrijdag ben ik (onverwachts) met Jasmijn naar een vissersdorpje gegaan. Ik zei donderdag dat ik dit weekend per se weg wilde en zij stelde deze plek voor. Ik zeg: "1 plus 1 is 2", dus wij maakten ons klaar voor 6 uur in de bus naar het (echt wel 5 graden koudere) noorden (het bleek maar 4 uur te duren, meevallertje). Daar hebben we overnacht in Ningde en zaterdagmorgen om 9 uur namen we een bootje naar het eilandengroepje Sandu'ao. Het is bekend om de 'drijvende dorpen' die op pontons gebouwd zijn en die dus bestaan uit houten frames met kleine huisjes erop voor de vissers. Die mensen leven op het water in uitgestrekte stellages en lopen alleen maar op dunne planken en latjes. Het zal wel raar voor ze zijn om voet op vasteland te zetten, want de frames en boten schommelen natuurlijk de hele tijd.
We werden gedropt op een klein eilandje dat erg toeristisch was (op z'n Chinees: groepen en gezinnetjes die met z'n allen de heuvels opkropen en daarboven onder het genot van veel herrie en geschreeuw gingen uitrusten en zitten kaarten en eten). Wij raceden de heuvels op en af, totdat we besloten dat we wel naar het drijvende vissersdorp aan de andere kant van het eiland wilden. Maar hoe daar te komen? We begonnen door de bushbush dwars door te steken (en faalden), dus wij weer terug, en toen wilden we het via een pad proberen. We kwamen bij een kade en wuifden naar mensen op een bootje, die ons oppikten, waarna we met hun hengels mochten aankloten (niets gevangen) en we met ze gingen lunchen (heerlijke vissen, zeeslakken, oesters, etc). Een van hen bleek de burgemeester van Ningde te zijn, die een dagje kwam vissen, dus kunnen we dat ook weer op onze conto schrijven, haha!
We gingen terug met dezelfde mensen als waar we mee gekomen waren (met 3 vreemdelingen in een speedboat) en ze boden ons ook een lift aan terug naar Ningde. Daarvandaan weer de bus terug naar Xiamen en om half tien zat ik weer op mijn kamertje, klaar om te gaan studeren.

Morgen heb ik een presentatie voor Cultuur & Geschiedenis (over de Ming (1368-1644) en de Qing (1644-1911) dynastien en over een (oersaai maar degelijk) artikel dat het aloude historiografische dilemma bediscusieert: welke bronnen zijn betrouwbaar en welke moeten overwicht hebben om je beeld van een periode, gebeurtenis of persoon te bepalen). De professor van dit vak is een enorme chaoot, dus om te bewijzen dat het anders kan hebben we een keurige powerpoint en handouts voorbereid en weten wij en de klas eindelijk precies waar we het in het half uur over gaan hebben... Ben benieuwd hoe ze reageert!
Dinsdag heb ik een toets voor Chinese taal. Hij telt 25%, maar ik heb mijn (we zitten nu op 450!) karakters de afgelopen tijd goed bijgehouden, dus daar maak ik me geen zorgen over. We hebben vorige week het laatste hoofdstuk van het boek behandeld en plannen nog zo'n vier hoofdstukken in het nieuwe boek te doen (eerst dachten we dat 1 of 2 wel zou lukken, maar we gaan sneller dan gedacht; opstekertje!), dus ik denk dat onze lerares wel trots op ons is (en ik denk zelf dat we ook wel een beetje trots mogen zijn)!
Gecombineerd met de 3 essays die we in totaal moeten inleveren, betekent dit allemaal wel dat het werk nu eindelijk begonnen is, er wordt eindelijk iets van ons verwacht. Aan de ene kant erg leuk, want ik zat een beetje te duimendraaien, maar aan de andere kant wil ik nog wel veel meer weekendtrips doen!

Komende donderdag vertrek ik na de les met het vliegtuig naar Shanghai (ja, ik weet het, erg decadent), met Nilofar, Naomi en Jasmijn en we komen zondagavond laat weer terug.
Verder wil ik nog naar Caodai (ofzoiets), een stadje in het zuiden van Fujian province met een stadsmuur die dateert uit de Ming dynastie (weer 300 jaar in de bus zitten om daar te komen), naar Zhangzhou, een stadje zo'n 6 km hiervandaan (dus dat kan ook op een middag), en naar Wu Yi Shan, een berg in het noorden van de provincie, die erg mooi schijnt te zijn, maar waar je wel een nachttrein van 13 uur naartoe moet nemen. Helaas blijven er na Shanghai nog maar 4 weekenden over, waarvan ik de laatste twee al kan afschrijven vanwege tentamens, dus ik zal keuzes moeten maken... moeilijk moeilijk!
Goed, ik zal me na mijn toets en presentatie wel weer bezighouden met deze praktische dilemma's. Voorlopig heb ik vooral erg veel zin in Shanghai (en een beetje in onze presentatie en de toets).

Ik merk dat het heimwee-spook een beetje begint toe te slaan. 3 mensen in de groep zijn er (los van elkaar) al over begonnen tegen mij, en ik moet zeggen dat het mij ook niet onbewogen laat. Ik vind het hier geweldig en de tijd gaat super snel, maar hoe meer erover gepraat wordt, hoe meer ik zin krijg om jullie weer te zien en dingen weer eens gewoon te vinden, om niet op iedere straathoek vol verbazing alles aan te staren (en vooral aangestaard te worden, haha. Nee geintje, zo vervelend is dat niet). Ik kan niet zeggen dat ik echt 'heimwee' heb, maar nu het woord toch gevallen is, kan ik wel zeggen dat ik thuis heel erg begin te waarderen (en dat is geen euphemisme oid.). Gaat u er allen alstublieft niets achter zoeken, ik heb het nog prima naar mijn zin hier :D

Hasta la pasta (of de rijst of de noedels, of in jullie geval de aardappels, vul maar in naar believen),
Veel liefs van Noortje

PS De foto's hierbij zijn van een vorig weekend, toen we naar een Hakka dorp zijn gegaan waar mensen in ronde bastions wonen (de Hakka of Kejia zijn als ethnische groep honderden jaren eerder hier gekomen uit Noord en Centraal China en moesten uit verdediging deze huizen bouwen). Vorig weekend zijn we ook met de groep naar een geweldige (vis)markt hier inXiamen geweest.